کد مطلب:45732 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

چرا روحانيان طرفدار جناح راست هستند؟

چه خوب بود منظور خود را از لفظ روحاني به طور دقيق مشخص مي نموديد كه آيا منظورتان مقام معظم رهبري يا حوزه هاي علميه، مراجع تقليد مي باشد يا برخي از افراد روحاني كه در جناح راست يا... عضويت دارند. اما در هر صورت در پاسخ سؤال شما بايد گفت كه اكثر روحانيان كشور ضمن اين كه شكل گيري و وجود جناح هاي سياسي مختلف را در كشور امري طبيعي مي دانند و اختلاف نظر و سليقه در مسائل اقتصادي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي و... را به شرط رعايت قوانين و مقررات مربوط به عملكرد جناح ها، امري مفيد و مثبت ارزيابي مي نمايند، اما به هيچ وجه طرفداري مطلق از يك جناح و تعصب حزبي را، مطابق منافع ملي و مصالح نظام اسلامي نمي دانند و دغدغه اصلي آنان حفظ ارزش ها و پاي بندي به قوانين اسلامي است. به همين جهت روحانيان آگاه به زمان گاهي در برابر اقتصاد بسته دولتي اعتراض مي كنند و گاهي در برابر تورم حاصل از اقتصاد باز و خصوصي سازي فرياد مردم را به مسؤولان مي رسانند و از جهت سياسي گاهي در برابر كساني كه موضع گيري خنثي و انفعالي دارند موضع گيري مي كنند و گاهي در برابر تندروان معتقد به گسترش روابط با مستكبران، اعتراض مي كنند. براي توضيح بيشتر توجه به نكات ذيل حائز اهميت مي باشد. اولاً: پيدايش جناح ها و گروه هاي رقيب و مخالف، امري طبيعي و به گونه اي اجتناب ناپذير در روند توسعه سياسي و اقتصادي جوامع به وجود مي آيد و از آن گريزي نيست ودر واقع اين امر نمايانگر وجود سلايق و ديدگاه هاي مختلف مي باشد كه به صورت شكلي خاص از سازماندهي نيروهاي اجتماعي درآمده و در پي كسب و حفظ قدرت و يا نقش آفريني در تصميم گيري هاي سياسي مي باشند. ثانياً: وجود گروه هاي سياسي و احزاب در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به رسميت شناخته شده است. اصل 26 قانون اساسي چنين بيان مي دارد: «احزاب و جمعيت ها، انجمن هاي سياسي و صنفي و انجمن هاي اسلامي يا اقليت هاي ديني شناخته شده آزادند، مشروط به اين كه اصول استقلال، آزادي، وحدت ملي، موازين اسلامي و اساسي جمهوري اسلامي را نقض نكنند. هيچ كس را نمي توان از شركت در آنها منع كرد يا به شركت در يكي از آنها مجبور ساخت». به علاوه مسؤولين نظام جمهوري اسلامي تنها با اين پديده مخالفت نكرده اند؛ بلكه آن را به رسميت شناخته اند. حضرت امام در اين مورد مي فرمايد: «كتاب هاي فقهاي بزرگوار اسلام پر است از اختلاف نظرها و سليقه ها و برداشت ها در زمينه هاي مختلف نظامي، فرهنگي، سياسي، اقتصادي و عبادي و... و اين مسأله روشن است كه بين افراد و جناح هاي موجود وابسته به انقلاب اگر اختلاف نظر هم باشد، صرفاً سياسي است ولو اين كه شكل عقيدتي به آن داده شود، چرا كه همه در اصول مشتركند و به همين خاطر است كه من آنان را تأييد مي نمايم. آنها نسبت به اسلام و قرآن وفادارند و دلشان براي كشور و مردم مي سوزد و هر كدام براي رشد اسلام و خدمت به مسلمين طرح و نظري دارند كه به عقيده خود موجب رستگاري است...»، {V(صحيفه نور، ج 21، ص 46)V}. مقام معظم رهبري در اين زمينه مي فرمايند: «جمعي از برادران از يك جناح و جمعي از جناح ديگر، در مجلس يا در بيرون از مجلس با هم اختلاف نظر واختلاف سليقه و بگو مگو دارند، يك مقدار از اين اختلاف نظرها طبيعي است به خصوص در يك جامعه اسلامي و آزاد مثل جامعه ما، اجتناب ناپذير بلكه لازم است ولي اگر از حدود خود خارج شود به نفع دشمن است. در اين مخالفت هاي جناحي و گروهي با يكديگر، بايد حدود را نگه داريد»، {V(مجموعه حديث ولايت، ج 6، ص 54)V}. ثالثاً: در صورتي كه جناح هاي مختلف در چارچوب ضوابط، قوانين و مقررات و در راستاي حفظ وحدت و امنيت و منافع ملي فعاليت نمايند اثرات بسيار مثبت و سازنده اي به دنبال دارد كه برخي از آنها عبارتند از: 1- سازمان دهي و انسجام نيروهاي پراكنده و شكل دهي به افكار عمومي ناهماهنگ. 2- تربيت و رشد نيروهاي كارآمد براي توسعه نظام سياسي. 3- انعكاس خواسته هاي مردم به دستگاه حاكم و سلب استعداد و فساد سياسي، اقتصادي و اداري از قواي حاكم و كارگزاران نظام. 4- توسعه سياسي و رشد اجتماعي در اثر رقابت در مشاركت سياسي. 5- شفاف شدن ديدگاه ها و مدون شدن برنامه ها در جريان رقابت هاي سياسي. 6- جلوگيري از انحراف ها و گرايش نيروهاي پرجنب و جوش جوان و تك روي هاي آنها. 7- حفظ و ثبات نظام در صورتي كه در اصل نظام، اعتقاد مشترك داشته باشند و تفاوت آنها تنها در سليقه ها و برنامه هاي سياسي باشد. 8- گزينش و معرفي نامزدهاي انتخاباتي براي كسب قدرت. 9- آگاهي مردم در جريانات سياسي و اجتماعي و مشاركت هر چه بيشتر آنها و... رابعاً: در صورتي وجود جناح ها براي امنيت و وفاق و منافع ملي خطرآفرين و موجب نگراني مي شود كه احزاب به جاي رقابت سالم و سازنده و همكاري براي پيشبرد و توسعه كشور، دست به اقداماتي براي حذف رقيب زده و پا را از محدوده قوانين و مقررات فراتر گذاشته و فقط به دنبال منافع جزيي خود باشند و طرفداران حزب نيز شديداً متعصب و ملتزم به منافع جزيي باشند زيرا نه تنها با ارزش هاي اخلاقي و اسلامي تعارض دارند بلكه انسان را از تعقل و آزادانديشي باز مي دارد و در اثر افراط در تعظيم و تقديس حزب، ماهيت انساني خود را از دست مي دهد. خامساً: با توجه به مطالب فوق وجود اختلاف نظرها در موضوعات گوناگون، ميان افراد روحاني، باعث شكل گيري جناح هاي سياسي از جمله جامعه روحانيت مبارز و مجمع روحانيون شد كه در هر كدام افراد روحاني متعددي عضويت و مشاركت فعال دارند. سادساً: براساس ادله متعدد نقلي و عقلي ولي فقيه جامع الشرايط از طرف خداوند متعال براي اداره و رهبري جامعه اسلامي منصوب مي باشد و مشروعيت او نيز به همين دليل است و مسؤوليت هدايت و رهبري جامعه اسلامي و اجراي احكام الهي را بر عهده دارد، بنابراين ولي فقيه نماينده هيچ جناح و گروه خاصي نيست بلكه نسبت به تمامي افراد و آحاد جامعه مسؤوليت حفظ نظم و امنيت و تأمين مصالح جامعه مسلمين، ايجاد وحدت و يكپارچگي و جلوگيري از تفرقه و ايجاد اختلاف در ميان صفوف مسلمين را دارد. سابعاً: از آن جا كه نقش رهبري و همچنين حوزه هاي علميه و مراجع تقليد ايجاد وحدت در بين گروه هاي مختلف جامعه اسلامي مي باشد در درجه اول وظيفه دارند كه خود را فراتر از جناح ها نگه دارند و اصولاً از هيچ جناحي طرفداري مطلق نكنند بلكه مانند پدري مهربان و دلسوز در موقع نياز به هر كدام از دو جناح تذكرات لازم را داده و از ايجاد تفرقه جلوگيري نمايند. مقام معظم رهبري براي فعاليت هاي جناحي حدودي رامشخص نموده اند: 1- طرفداران هر كدام از جناح ها نبايد سليقه هاي جناحي خود را در عزل و نصب ها در گزينش ها و... دخالت دهند. 2- حفظ وحدت، تماميت ارضي، حفظ امنيت و منافع ملي بايد در فعاليت هاي جناحي در اولويت باشد تا دشمنان نتوانند از طريق تفرقه اندازي مصالح مسلمين را در خطر اندازند. 3- احترام متقابل به يكديگر و دخالت ندادن حبّ نفس و هواهاي نفساني در اتخاذ مواضع و فعاليت ها، {V(ر.ك: مجموعه رهنمودهاي مقام معظم رهبري، ج 5، ص 300، 190، 171)V}. در پايان ذكر اين نكته لازم است كه: در برخي موضع گيري هاي مقام معظم رهبري يا حوزه هاي علميه و مراجع تقليد در مورد مسائل كشور يا... ممكن است ديدگاه آنان به يكي از دو جناح نزديك باشد ولي اين به هيچ وجه بيان كننده جناحي عمل كردن يا طرفداري از جناح خاصي نمي باشد، زيرا علاوه بر مسؤوليت خطير آنان در حفظ وحدت و... كه گذشت، در موارد بسياري به هر دو جناح تذكرات لازم را در رعايت حدود و مرزهاي فعاليت جناحي داده اند و در موقعيت هاي متعدد از هر دو جناح حمايت هاي لازم را به عمل آورده اند.